ایلیا نابغه کوچولوی من

چهارشنبه :1392/6/20 همراه نفسم به نمایشگاه رفتیم به ایلیا جون که حسابی خوش گذشت و صورتش رو هم برای اولین بار نقاشی کرد     مامان جونم دیگه از نقاشی کردن روی صورتم نمیترسم خیلی جالبه ...

دیروز بالاخره تونستم کتابی رو که از مدت ها پیش دنبالش بودم رو تهیه کنم البته باید از مامان ستاره جون بابت زحمتی که روی کتاب کشیدن کلی تشکر کنم (کتاب چگونه به کودکان خواندن بیاموزیم ؟ نوشته گلن دومان ) با اینکه کتاب رو تازه تهیه کردم ولی از همین دیروز شروع به کار کردیم وعجیبتر از همه این بود که اصلا" فکر نمیکردم به این روش خوندن اینقدر علاقه داشته باشی که اینقدر با سرعت مطالب رو بگیری و همه کلمه هایی رو که قبلا" حتی بهت نشونم ندادم رو بتونی بگی خیلی خوشحالم . ولی باید باخاله هدی تماس بگیرم و یه سری سوالات راجب کتاب ازشون بپرسم خدایا در این راه کمکمون کن تا بتونیم موفق و پیروز بیرون بیام  باز هم از هدی جان عزیز بابت کتاب خوبش تشکرمیکن...

عزیز دلم اینروزها در تکاپوی این هستیم که بتونی کتابهای داستانت رو خودت بخونی با توجه به اینکه پکیج سوم تراشه های الماس رو خیلی وقته تموم کردی و خیلی راحت و روان میتونی کلمات و جمله ها رو بخونی دوست دارم این هوش و همه جنبه های هوشت رو تقویت کنم فقط به همراهی تو خیلی احتیاج دارم چون مهمترین عامل موفقیت هردومونه ...

...

ایلیا جون خوش اومدی  ...

خدایا مرا یاری کن تادر نگهداری امانت زیبایی که به من و همسرم داده ای کوشا باشیم . فرشته زیبایی که زندگی ما را پر از امید کرد و به ما یاد داد که زندگی پر از لحظه های زیبا و دوست داشتنی است و حتی در بدترین شرایط هم میشود شاد بود و به مشکلات خندید                                                                 خدایا شکر می گویم تو را و از تو می خواهم بهترینها                                   &nbs...

این عکس رو بهترین دوستم برای ایلیا درست کرده  مرسی نازی جون  ...

مامان جون بابایی بیید سوار هلیکوپتر بشید ببلمتون مسافرت خوش میگذره ها زود باشید بیاید دیگه ...

عزیز دلم منو ببخشش وبلاگتو کمی دیر راه اندازی کردم و نوشتن خاطرات کودکیت رو در روزهای نوزادیت از دست دادم ولی این قسمت رو برای تو می نویسم  تابدونی توی سالهای زندگیت چه اتفاقهایی افتاده روز دوم تولدت : با چشمهای زیبات به من نگاه میکنی یه نگاه پرمعنی که با نوزادهای دیگه خیلی فرق داره  البته اینروزها برای هممون روزهای سختیه چون توی بیمارستانی 1.5 ماهگی:با دوربین ازت فیلم میگیرم و باهات حرف میزنم توهم با صداهایی که در میاری جوابمو میدی وقتی صدات میکنم اسمتو خیلی خوب میشناسی و به طرفم برمیگردی  4 ماهگی :میتونی راحت بشینی و حتی یه بار سعی کردی بلند بشی 6 ماهگی :شروع به چهار دست و پا رفتن میکنی البته سینه خیز ...